Er woedt een storm door zijn hoofd. Een storm van emoties en gevoelens variërend van verdriet, eenzaamheid tot angst en boosheid. De reden voor de storm ligt in de start van de dag, de ruzie met zijn partner.
Het verwijt van haar treft hem diep. Hij is er niet voor haar nu ze hem zo nodig heeft. Er gaan zoveel mensen van wie ze houdt dood en ze zoekt steun, een houvast. Die houvast zoekt ze bij hem maar daar vindt ze hem niet. “Jij bent alleen maar bezig met je eigen ziekte en je wordt al panisch als je hoort dat iemand ziek is of dood gaat” had ze tegen hem gezegd. Hij voelt zich verward en schuldig. “Maar ze moet het toch ook wel begrijpen” vindt hij. Zijn lijf heeft hem zo ongenadig in de steek gelaten, daar kan hij niet meer op vertrouwen. Hij is beter verklaard maar vecht nog dagelijks tegen de angst voor terugkeer van de kanker en het kost hem zoveel moeite om weer een zinvol bestaan op te bouwen.
Natuurlijk, hij wil sterk zijn en zijn partner graag steunen en hij heeft het gevoel dat hij daar ook zijn best voor doet. Voor haar is het kennelijk niet genoeg en hij voelt de onrust in zijn lijf. Hoe kan hij nou zijn partner goed steunen en ook nog dealen met zijn eigen onbetrouwbare lijf? Hij is ook maar een mens en hij heeft het gevoel dat er aan alle kanten aan hem getrokken wordt. Hij weet het gewoon niet meer en barst in snikken uit. “Ik heb het gevoel dat ik alles kwijt raak wat me dierbaar is” snikt hij.
Kwetsbaarheid
Dat is het startpunt van de begeleiding, het thema kwetsbaarheid. We maken op een groot vel een cirkel met daarin het woord waarde(vol). Ik vraag hem om aan te geven wat er in hem opkomt bij dat woord. Het is even stil maar dan begint het te stromen. Hij schrijft op wat waardevol voor hem is en welke waarden er zijn in zijn leven. Zijn partner en kleinkinderen, zijn gezondheid, zijn overleden zoon, zijn dochters, nuttig zijn en je best doen, zijn geloof, de natuur en nog veel meer. Het is een vel vol geworden en als we er naar kijken zegt hij dat hij veel is kwijt geraakt van wat hij opgeschreven heeft. Zijn zoon, een goede gezondheid, vertrouwen in zijn lijf, vertrouwen in de toekomst, een gezonde partnerrelatie, zijn ouders, zijn zus.
“Ik voel me kwetsbaar en dat wil ik niet” geeft hij aan. Hij wil juist sterk zijn en doorgaan met zijn leven. Maar hoe harder hij probeert de kwetsbaarheid weg te duwen, hoe slechter het met hem gaat.
Bij mijn vraag of hij stil durft te staan bij die kwetsbaarheid aarzelt hij. “Ik geloof dat dit de enige weg is die ik nog kan gaan” zegt hij. “Al het andere heb ik al geprobeerd, maar het heeft me alleen maar verder van mezelf afgekeerd”
Het is een moedig besluit dat hij neemt, en het is een weg die hij niet alleen hoeft af te leggen. Hij kan medereizigers zoeken die een stuk met hem mee lopen op zijn reis door dit onbekende landschap.
Ontrafelen
Samen kijken we naar zijn kwetsbaarheden en proberen we ze te ontrafelen. Wat zit er achter de angst, de boosheid en het verdriet. Wat en wie kan je helpen om verder te komen en waar wil je energie aan besteden?
In plaats van struikelblokken vindt hij stapstenen die hem helpen om weer vertrouwen te krijgen in zichzelf. Hij leert hoe hij zijn kwetsbaarheid mag aanvaarden en dat dit onderdeel is van levenskunst. Hij oefent met opener te zijn over zijn kwetsbare gevoelens en merkt dat delen van zijn kwetsbaarheid hem lucht geeft en minder eenzaam maakt.
In het gesprek met zijn partner hoort hij dat zij bij hem niet op zoek is naar een houvast in de zin van ‘rots in de branding’. Zij zoekt in hem iemand die naast haar wil staan en wil delen in het verdriet en de kwetsbaarheid die zij voelt. Zij hoopt dat hij er als partner voor haar kan zijn zonder dat hij haar verdriet hoeft op te lossen. En zij wil er zo graag voor hem zijn maar weet niet hoe ze hem kan bereiken.
“Ik ben blij dat ik nu mijn kwetsbaarheden en onzekerheden durf te aanvaarden en er over durf te praten” zegt hij in het laatste gesprek. Het heeft onze relatie weer verdiept en genormaliseerd en ik weet nu dat ik niet direct verdrink als onzekerheid of angst de kop op steekt. Ik heb meer vertrouwen in mezelf en mijn omgeving gekregen en voel weer liefde stromen.
De kunst van het liefhebben ligt in de kracht van kwetsbaarheid*
Deze uitspraak komt uit het boek Coachen bij kanker, begeleiding vanuit levenskunst. Inge Hidding (2015)